Grafika wektorowa lub rastrowa - różnice i cechy charakterystyczne

Grafika komputerowa jest obecnie podstawowym narzędziem służącym do przygotowywania treści wizualnych, na szeroką skalę wykorzystywanym w tworzeniu wizualizacji, projektowaniu stron internetowych, budowaniu wizerunku marki czy też realizacji zamówień z obszaru poligrafii. Zasadniczo, w zależności od tego, w jaki sposób reprezentowane są dane, dzieli się na grafikę wektorową oraz rastrową.

Grafika wektorowa

Nazywana również obiektową, ze względu na fakt, że do jej opisu wykorzystywane są obiekty – figury geometryczne. W przeciwieństwie do rastrów, pliki wektorowe nie zajmują wiele miejsca na dysku, dlatego świetnie sprawdzają się do przygotowywania projektów wielkoformatowych (np. duże bannery, billboardy) z mniejszą ilością szczegółów (np. bez cieniowania). Można je bez większych problemów poddać rasteryzacji, czyli konwersji na pliki rastrowe. Grafikę wektorową wykorzystuje się m.in. w poligrafii, ponieważ pozwala na dowolne manipulowanie obrazem bez strat na jakości. Bez względu na to, jak bardzo obraz zostanie powiększony, krawędzie poszczególnych obiektów zawartych w projekcie zawsze będą gładkie, wyraźne i proporcjonalne. To właśnie dzięki narzędziom do obróbki grafiki wektorowej przygotowywane są ulotki, wizytówki, billboardy reklamowe, logotypy, a także animacje Flash. Najczęściej używane rozszerzenia to .ai, .cdr, .ccx, .cdt, .cmx, .eps, .svg, .swf, a także .pdf, o ile plik zapisano w postaci
edytowalnej.

Grafika rastrowa

Cechą charakterystyczną grafik rastrowych (bitmapowych) jest ich wyjątkowa szczegółowość oraz możliwość realistycznego oddania cieni oraz kolorów (format RGB lub CMYK), ponieważ pliki zbudowane są z rozmieszczonych regularnie na siatce pikseli. Zaletą plików rastrowych jest fakt, że można je dowolnie retuszować i montować, dlatego sprawdzają się znakomicie do zdjęć, w niektórych projektach ulotek i dokumentów, a także do tworzenia stron internetowych. W przypadku grafik rastrowych problematyczne bywają duże rozmiary plików, a także skalowanie do większych rozmiarów - nadmierne powiększenie powoduje uwidocznienie się pikseli, a krawędzie obiektów stają się nierówne i niewyraźne. Najczęściej używane rozszerzenia to .bmp, .png, .jpg, .jpeg, .gif, .pdf, .cdr, .ccx, .cdt, .cmx, .ico, .tga, .tif, a także .tiff.